Creative Fascinaties
Nadenkend over kloskant, waarbij er spelden zijn om de draden te stoppen zodat de kant een patroon volgt, had ik zin om dit experiment met macrame te doen.
Ik vind het resultaat erg mooi. Ik hoop dat de stijfheid van het gewaxte garen na verloop van tijd behouden blijft.
Een tijdje geleden zag ik een foto van een macramé schelp, gemaakt door de Italiaanse kunstenaar Diana Poidimani.
Ik werd er verliefd op en heb vele pogingen gedaan om hem te maken. Nu ben ik bij mijn vijfde poging en ik vind het resultaat prachtig.
Ik hou van de structuur van margaretenspitze waaiers, het doet me denken aan de natuurlijke filigraan van de bladeren.
Met een bos spelden en veel geduld heb ik dit experiment gemaakt.
Nu ik de vorm en verhoudingen heb, wil ik proberen het verder te ontwikkelen.
Dit is mijn laatste werk. Ik heb het in elkaar gezet met behulp van verschillende tutorials die beschikbaar zijn op internet.
De werkbeschrijving staat in de Projecten sectie.
Sinds de narcissen in mijn tuin zijn verschenen had ik dit idee in mijn hoofd.
Het heeft even geduurd, maar ik kan er eindelijk genieten van hun zonnelijk geelheid.
Macrame leidt er vaak toe dat je iets begint waarvan je niet weet waar het je zal brengen.
Ik hou van de proces.
Hier begon ik bijvoorbeeld met het maken van gekleurde en ingewikkelde elementen die niet uitgroeiden tot iets echt concreets.
Toen ik op een dag een artikel las over Chinese knopen, ontdekte ik de Pang Chang boeddhistische knoop die de cyclus van het leven symboliseert, zonder begin of einde.
Ik vond het concept leuk en uit het macrame-element van de Pang Chang-knoop werd deze ketting geboren.
Toen ik mijn passie voor macramé met een vriend deelde, raakten we in gesprek over de traditionele en kleurrijke juwelen van Masai-vrouwen. Dus ik wilde ook proberen een heel kleurrijke ketting te maken.
Hier is het!
Ik heb eerst een proeflapje gemaakt om de grootte en vorm van de driehoeken bij de hand te krijgen. Daarna tekende ik het patroon op een stuk papier, waar heb ik de draaden vastgespeld.
Een grote klus … het kostte me twee weken om te voltooien.
Maar wat een vreugde nu dat ik voel om je het te laten zien?
Ik hou van bloemen. Elke lente voel ik me herboren. Hier in Nederland, waar ik woon, beginnen de bloemen eind februari te verschijnen. Bollen die de hele winter onder de grond hebben geslapen schieten ineens paarse krokussen, gele narcissen, rode en roze tulpen uit: Het is een feest.
En zo probeer ik ook af en toe wat bloemen te laten verschijnen met Macrame’.
Deze kettingen zijn gemaakt met de ‘Margaretespitze’ techniek.
Margarete-kant werd uitgevonden en onderwezen door Margarete Naumann, in Duitsland aan het begin van de twintigste eeuw. De techniek bestaat uit het verzamelen van verschillende draden in bundels, die geleidelijk worden gescheiden en weer samengevoegd om bladeren, waaiers en meerdere ontwerpen te vormen.
Ik ben dol op deze ketting, omdat het mijn eerste ‘originele’ creatie was.
Of misschien moet ik zeggen half-origineel, aangezien dat het kerngedeelte hoort bij een ‘Micromacrame-project voor beginners‘ op youtube, maar dan ben ik van de project afgeweken en heb ik mijn gevoel gevolgd.
Mijn eerste ontwerpen met macrame waren voornamelijk uitvoeringen van projecten die ik op youtube vond.
Mijn belangrijkste referentiekanalen waren:
Dede Tutorials , Afeng-Often Afeng , Myow Handmade , Macrame School , Macrame Tita
Toen ik eenmaal mijn handigheid op verschillende elementen had ontwikkeld, begon ik aan het creatieve proces om ze samen te voegen, op een manier die ik ‘origineel’ durf te noemen.
Maar de reis naar echte originaliteit houdt nooit op en omvat niet alleen knopen en patronen, maar ook vormen, kleuren, materialen, stenen, parels, knopen, schelpen. Hij omvat ook de ontdekking van een wereldwijde gemeenschap van kunstenaars en het wonder over hun werk.
De reis naar originaliteit is als een oudere broer die, kijkend naar je werk, zijn arm op je schouder legt en je liefdevol laat begrijpen dat je er nog niet bent. Je moet nog steeds hard werken.
Macramé is mijn fascinatie. Het begon ongeveer twee jaar geleden met mijne eerste knopen en Ik ontdekte een grenzeloze creatieve praktijk.
Macramé is een oude knooptechniek. De woord Macramé is afgeleid van het Arabische migramah (decoratieve ‘fringe’), waarvan de Ottomaans-Turkse versie mahrama en makrama (handdoek of servet).
Toen gebruikten wevers deze techniek om overtollige draden aan de randen van de stof vast te zetten.
De Arabieren brachten dit techniek naar Spanje, daarna verscheen het in Italië (vooral in Ligurië) en vervolgens naar Europa en de rest van de wereld.
Met Macramé kun je veel dingen maken: stoffen, woonaccessoires, tassen, riemen en juwelen.
Ik ben vooral dol op micro-macramé en het maken van juwelen met garens tot 1 mm dikte. Soms vind ik het ook leuk om tassen te maken.
Deze praktijk helpt me om te ontspannen en het brengt me in de FLOW.
Heb je het boek Flow van Mihaly Csikszentmihalyi gelezen? Hij beschrijft hoe iedereen, van kunstenaars tot lopende bandwerkers, in een staat van constructieve bevrediging kan komen door vast te zitten in de “stroom”.
De creatieve realisatie van Macramé geeft me voldoening en een nieuwe perceptie van tijd.
De tijd gaat nu niet alleen voorbij, maar het bouwt, het ontwikkelt, het stroomt, het knoopt …
© 2024 l’ila on earth
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑